Sinds enkele dagen staat onze Cem enkele keren 's nachts naast ons bed... (ze slapen sinds pasen in het grote bed)
Eigenlijk nooit echt bij stilgestaan...
Maar vandaag heeft het mij toch wat bezig gehouden!
Dus een 3 à 4 keer zo ongeveer om het uur, staat hij dan aan uw bed, soms zegt ie dat ie bij ons wil komen liggen en soms zegt ie niks...
Dan staat ie daar gewoon.
Nu vannacht was best wel erg... vanaf een uur of 11 (zijn om half acht gaan slapen) is het begonnen... ongeveer om het uur peter een tweetal keren en ik ook een tweetal keren...
De tweede keer dat peter op moest zei ie "nu moet het gaan gedaan zijn" en de volgende keer ging ie gewoon in kleermakerszit voor ons deur zitten zonder iets te zeggen...
Niets zeggend heb ik em dan opgepakt in zijn bed gelegd (2u30 ondertussen) en toen heeft ie doorgeslapen tot vanmorgen half 7 en springlevend staat ie op...
Meestal als ze een onrustige nacht hebben meegemaakt, zijn ze ofwel slechtgezind ofwel moet ge ze wakker maken.
Maar nee, Cem was kiplekker en supergoedgezind...
Toen dacht ik... is die wel wakker geweest????
Peter heeft vroeger als kind ook geslaapwandeld... misschien is het erfelijk???
Toen Cem en Cobe nog een jaartje jonger waren hadden die dat 's nachts soms ook dat die begonnen wenen wenen wenen, soms een half uur aan één stuk en dan werden die precies ineens wakker en dan waren die goedgezind en weende dus niet meer... kweet nie hoe raar...
Heb hier een artikel op het net gevonden...
De leeftijd buiten beschouwing gehouden ( 4 jaar, maar ja overal zijn uitzonderingen op) klopt het allemaal???
Wat doen we hiermee... moet ik hiermee naar een arts???
Licht ik hun homeopaat hierover in?
Hier is het artikel.
"Slaapwandelen is een vrij indrukwekkend fenomeen, vooral als het kinderen betreft, maar u hoeft zich toch niet te veel zorgen te maken. Tekst en uitleg.-->
Slaapwandelen komt frequent voor: 15% van de kinderen zou minstens eenmaal geslaapwandeld hebben. Slaapwandelen komt vaker voor bij jongens, ontstaat op de leeftijd van 4 jaar en verdwijnt over het algemeen bij de puberteit. Vaak zouden er familiale antecedenten zijn.
Meerdere malen per nacht
Het slaapwandelen begint typisch 1 tot 3 uur na het inslapen en het fenomeen kan zich dezelfde nacht twee- of driemaal herhalen. Het kind staat op, heeft zijn ogen wijdopen, maar lijkt niet te zien. Het gelaat is uitdrukkingsloos, het kind stapt traag en vaak wat onhandig (het stoot zich).Tijdens het slaapwandelen kan het vrij ingewikkelde handelingen verrichten zoals eten, drank uitschenken, enz. Het is zeer gewillig en laat zich gemakkelijk terug naar zijn bed brengen... om er even later opnieuw uit te komen. Zo’n aanval duurt doorgaans enkele minuten tot een half uur. Slaapwandelen houdt doorgaans geen gevaren in, behalve in zeldzamere vormen, risicoslaapwandelen genoemd, waarbij het kind een aanzienlijk risico loopt (kans op vallen).
Geduld...
Slaapwandelen wordt doorgaans toegeschreven aan een “onvolledige waaktoestand” van de hersenen. Het geheugen functioneert dan niet, wat verklaart dat iemand die slaapwandelt, zich dat niet herinnert. Dat laatste is zeer belangrijk.
Men moet een kind dat slaapwandelt, niet wekken. Dat heeft geen zin. Het is beter het kind rustig terug naar zijn bed te brengen.
Het verdient ook geen aanbeveling het kind er ’s morgens over te spreken. Dat zou het kind bang kunnen maken.
En zelfs als het kind opstaat, zal het ’s anderendaags niet speciaal vermoeid zijn. Eventueel kan men het overdag wat laten slapen, opdat het in het begin van de nacht niet te diep zou slapen."
