Cem en Cobe 20 maanden

Op 28 januari 2005, 20 maanden geleden, zijn onze twee deugenietjes geboren!
Totaal onwetende wat ons te wachten stond... nu 20 maanden later, zullen we het geweten hebben...
Twee grote deugenieten met al een historie achter hun van ziekenhuizen, kinderziektes, accidentjes, blauwe plekken, ... ach de normale dingen zeker...

Wat kunnen we van Cem en Cobe vertellen op hun 20 maanden...
We zijn al een tijdje niet meer bij kind en gezin geweest (laatste keer was in mei, moeten terug in november) , maar heb ze eens op de weegschaal gezet, momenteel wegen ze ongeveer 11kg, totaal geen idee hoe groot ze zijn, ik zou ze eens moeten meten...
Hun bewegingen worden zekerder, ze lopen nu stevig alleen, ze hoeven hun armen niet meer te gebruiken om hun evenwicht te bewaren. De trap op lopen, begint ook al te vlotten... maar daar houden we hun toch nog maar van weg (gezien cobe zen spectaculaire val). ze gaan makkelijk door de knieën om iets op te rapen en de wandelwagen kunnen ze al zelf duwen...
Het fijnere werk gaat ook steeds beter, ze kunnen snel en juist kleine steentjes en dergelijke oppakken tussen duim en wijsvinger. Of de blaadjes van een boek omslaan.
Een potlood grijpen ze nog met de hele hand beet en zo kunnen ze stevige krassen tevoorschijn toveren. Ze leren hun plan trekken!
Zelfstandig eten en drinken lukt al aardig. Uiteraard wordt hier nog wat bij gemorst.
De schoenen, sokken, jas, muts, ... kunnen ze zelf al goed uittrekken, aantrekken is een ander paar mouwen, maar we oefenen vlijtig...

Zo hier een paar dingen, niet evident, maar toch voornaam, dat ze die kunnen op hun leeftijd.

Babbelen begint heel stillekes aan. "papa", "mama", "mèmèm", "kikker", "paard", "drinken", "uit", "open",... zo van die dingen... uitspraak is ook nog nie wat het moet zijn, maar we zijn al best tevreden...

Sinds juli zijn we ook met homeopathie begonnen... daarvoor was het iedere maand wel iets... sinds augustus 2005 was het bronchiolitis, spastische bronchitis, rsv, rota, zwaar infecties, keelontstekingen, oorontstekingen, ... iedere keer als iets genezen was, kwam er meteen iets anders op de proppen...
Na de zoveelste kuur antibioticum, waren we het beu en zijn we naar Tom Vandenberghe gestapt,... en sinds toen met succes... ze zijn uiteraard nog wel eens ziek geworden, maar erger als een zwaar verkoudheid met een hoestje is het nooit geworden... iedere keer een homeopatisch oplossingske en het was na een paar dagen beter...!!! Ze zijn vele sterker geworden en meer open gebloeid sinds toen... De dagelijkse onderhoudende puffs met pulmicort en duovent, zijn volledige weggevallen!!
Misschien toevallig... maar het maakt nie uit... het gaat vele beter met de jongens!

Groetjes
fam. Vandebosch